Elżbieta

Mam na imię Elżbieta mam 70 lat, 12 grudnia 2003r. zostałam potrącona przez samochód, doznałam złamania obustronnego kostki u nogi. Doświadczenie zagrożenia życia, sprawiło, że zaczęłam się zastanawiać nad moim życiem. Jezus uratował mi życie, ale pokazał mi jakim jestem i kruchym i słabym człowiekiem. Leżąc w gipsie osiem tygodni, rozmyślałam nad moim życiem i nad tym jaki Bóg jest dobry i miłosierny, zobaczyłam siebie w prawdzie, zapragnęłam być bliżej Boga. Moja znajoma pożyczyła mi książki o. Józefa Kozłowskiego przygotowujące do seminarium Odnowy w Duchu Świętym. Czytając je przeżyłam wspaniałe chwile bliskości naszego Boga. Za namową osoby ze wspólnoty po zdjęciu gipsu zaczęłam uczestniczyć w seminarium, które odbywało się w parafii Św. Krzyża. W maju przyjęłam modlitwę o nowe napełnienie Duchem Św., czyli tzw. Chrzest w Duchu Świętym. I wydarzyło się to o co prosiłam podczas mojego leczenia po wypadku. Jezus przemienił moje życie i moje serce, otrzymałam dar modlitwy wstawienniczej i wiele innych darów, które mnie bardzo zbliżają do Boga. Miłosierny Bóg uwolnił mnie od mojego przygnębienia i z lęku o moją przyszłość i przyszłość mojej rodziny. Zostałam członkiem Odnowy w Duchu Świętym przy parafii Matki Bożej Saletyńskiej, od ponad dziesięciu lat należę do małej grupki dzielenia. Od tej pory moje życie zupełnie się odmieniło, staram się codziennie czytać i rozważać Pismo Święte, czytam też czasopisma książki i pisma katolickie. Staram się też codziennie uczestniczyć w Eucharystii, często przystępuję do sakramentu pokuty, staram się również robić codzienny rachunek sumienia. Nie zamartwiam się już tak bardzo różnego rodzaju kłopotami i chorobami moimi i moich bliskich - wszystko oddaję mojemu Panu któremu zaufałam. Cieszę się też z tego, że mogę służyć darem modlitwy wstawienniczym, czasem jest mi dane doświadczyć tego, że moja modlitwa została wysłuchana. Chociaż z powodu nasilających się dolegliwości i trudności z dotarciem do wspólnoty, na spotkania wspólnotowe, teraz rzadziej uczęszczam, to spotkań w małej grupce nie opuszczam. One dają mi siłę i umacniają mnie duchowo, czuję że należę do wspólnoty, modląc się za nią, za kapłana, za lidera, animatorów, za wszystkich członków wspólnoty. Moja przemiana wpłynęła też na moją rodzinę i na moich bliskich. Zbliżyliśmy się do siebie, Jezus zmienia nasze serca, daje siłę do przezwyciężenia naszych różnorakich problemów w naszym życiu, to wszystko zbliża nas do Boga.
Dziękuję Ci Jezu za przemianę mojego życia i za wspólnotę do której mnie skierowałeś, za kapłanów i za każdą siostrę i każdego brata. Wielbię Cię Jezu i dziękuję za każdy przeżyty dzień i Twoją obecność w moim sercu i w moim życiu. Trójco Przenajświętsza dziękuję z całego serca za dar życia i moją rodzinę a szczególnie za wspólnotę. Proszę Cię Jezu i Maryjo Matko nasza o siłę i wytrwanie na dalsze lata mojego życia. Niech będzie błogosławiony Jezus Chrystus wraz z Ojcem i Duchem Świętym z Maryją Matką naszą w moim życiu, w życiu moich bliskich i w mojej wspólnocie.

Chwała Panu